Στις μέρες που διανύουμε, όλοι λίγο πολύ, θέλοντας και μη, έχουμε γίνει Οικονομολόγοι. Σωτήρες της χώρας, της Ευρώπης και του Κόσμου. Spreads, cds, p.s.i., e.f.s.f. είναι μερικά από τα νέα αποκτήματα του λεξιλογίου μας, που μας καθιστούν αυτόματα και ενημερωμένους πολίτες.
Μήπως όμως αυτός ο ορυμαγδός οικονομικών αναλύσεων και αυτή η λαίλαπα της Κρίσης μάς έχει κάνει να ξεχάσουμε κάποια ζητήματα, που μας αφορούν άμεσα; Ένα απο αυτά είναι η κατάσταση στη Μακεδονία. Το γνωστό –στρουθοκαμηλίστικα- αποκαλούμενο ‘Σκοπιανό πρόβλημα’ . Πριν φτάσουμε όμως σ’αυτό, καλά είναι να κάνουμε μια αναδρομή. Τι εστί, αλήθεια, Μακεδονία;
Χιλιάδες χρόνια Ιστορίας. Αιώνες μαχών, πολέμων, κατακτήσεων, δόξας αλλά και
παρακμής. Ένας τόπος που τον διεκδίκησαν πολεμιστές, τον κέρδισαν κατακτητές,
βασίλευσαν σ’αυτόν Ηγεμόνες κι Αυτοκράτορες. Η Ακμή και η Πτώση γνώρισαν τις πιο ακραίες τους εκφάνσεις εδώ, στον τόπο που γέννησε τον Αριστοτέλη και τον Αλέξανδρο.Τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο. Τον Κεμάλ και τον Παύλο Μελά.
Δωριείς ή Αιολείς, Έλληνες ή Σλάβοι, Βυζαντινοί ή Ρωμαίοι, Οθωμανοί ή Εβραίοι,όλοι τους τη θέλησαν, τη διεκδίκησαν, την κέρδισαν, τη διαμόρφωσαν. Τι είναι λοιπόν, Μακεδονία; Και ποιοί οι Μακεδόνες; Δύσκολο ερώτημα με πολύπλευρες κι αμφισβητούμενες απαντήσεις.
Μακεδονία για τον Σλάβο των Σκοπίων είναι η πατρίδα που κάποτε θα επανενωθεί,
φτάνωντας ως τη Θεσσαλονίκη. Μακεδονία για τον Βούλγαρο είναι η χαμένη ‘Μεγάλη
Ιδέα’, αυτή που θά ‘δινε στο έθνος του την πολυπόθητη έξοδο προς το Αιγαίο.
Μακεδονία για τον Έλληνα είναι ο Φίλιππος και η Βεργίνα. Ο Αλέξανδρος και η εκστρατεία του. Είναι η Ελλάδα που δοξάζεται ως τα πέρατα της Οικουμένης από το μεγαλείο της ψυχής ενός Μακεδόνα Στρατηλάτη.
Ποιός όμως έχει δίκιο; Σε ποιον ανήκει αυτός ο τόπος;
Μιλώντας γεωπολιτικά, σήμερα, η Μακεδονία ανήκει σε τρία ανεξάρτητα Κράτη: Την
Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την αυτοαποκαλούμενη ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’ (Π.Γ.Δ.Μ.) Ο διαχωρισμός αυτός της Μακεδονίας πραγματοποιήθηκε μετά από τις μάχες των Βαλκανικών αλλά και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποδίδοντας την Αρχαία Μακεδονία στην Ελλάδα, τη Μακεδονία του Πιρίν στη Βουλγαρία και τη Μακεδονία του Βαρδάρη (Βορειο-Βορειοδυτικό Μακεδονικό άκρο) στο νεοϊδρυθέν, τότε, Βασίλειο Σέρβων – Σλοβένων – Κροατών. Η τριχοτόμιση της περιοχής έγινε με γνώμονα τις εθνικές και πολιτικές ισορροπίες της εποχής, δημιουργώντας τετελεσμένα γεγονότα, που πολύ συχνά προκαλούσαν εντάσεις με σκοπό την αλλαγή του status quo στην περιοχή.
Πιο συγκεκριμένα, οι εθνικιστικές εξάρσεις της Βουλγαρίας ήταν συχνές. Τόσο στον πρώτο όσο και στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επέδειξε εντυπωσιακό ζήλο και μεθοδικότητα, με σκοπό την προσάρτηση στην Επικράτειά της όσο το δυνατόν περισσότερων Μακεδονικών εδαφών. Δυστυχώς γι’αυτήν, οι συνθήκες δεν την ευνόησαν, αφήνοντας ουσιαστικά, ανεκπλήρωτους τους εθνικούς της στόχους.
Από την άλλη πλευρά, η στάση των Σέρβων αποδείχθηκε πιο προσεκτική και μεθοδική. Όταν το 1943 το Αντιφασιστικό Συμβούλιο Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας αποφάσισε την Ομοσπονδοποίηση του κράτους, η έως τότε επαρχία της Νοτίου Σερβίας μετονομάστηκε σε ‘Λαική Δημοκρατία της Μακεδονίας’. Σκοπός βέβαια της κίνησης αυτής δεν ήταν άλλος από την μελλοντική επέκταση της Δημοκρατίας αυτής τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Βουλγαρικά Μακεδονικά Εδάφη. Ακολούθησαν μια σειρά από προκλητικές ενέργειες, όπως η οικειοποίηση των Συμβόλων της Αρχαίας Μακεδονίας με τις αλυτρωτικές υστερίες του ανεξαρτητοποιηθένος από το 1991 κράτους της Π.Γ.Δ.Μ.
Από τότε , μετά την πτώση του Σιδηρού παραπετάσματος, η Βουλγαρία ακολουθεί έναν άλλο δρόμο. Εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια και έγινε σύμμαχος της Ελλάδας, δείχνοντας να έχει αποδεχθεί το εδαφικό καθεστώς στην περιοχή της Μακεδονίας, χωρίς να εγείρει αξιώσεις. Το πρόβλημα πλέον εντοπίζεται στην ονομασία του Κράτους της FYROM και στον εθνικό προσδιορισμό των κατοίκων της. Έτσι, μέσα σε αυτή την περίπλοκη ιστορικά και γεωπολιτικά κατάσταση, που φουντώνει τα εθνικιστικά πάθη πολλών, καλούμαστε να οδηγηθούμε στην οριστική επίλυση του ζητήματος, με την κοινή αποδοχή της Ονομασίας της Π.Γ.Δ.Μ.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Δικαιούνται οι Βόρειοι γείτονές μας να ονομάζονται Μακεδόνες; Κι αν όχι, γιατί;
Από γεωγραφικής άποψης, όπως προαναφέραμε, το μεγαλύτερο τμήμα του Κράτους των Σκοπίων ανήκει στην ‘Ενιαία Μακεδονία’ των Ρωμαϊκών και Οθωμανικών χρόνων. Άρα, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, το κράτος αυτό δικαιωματικά μπορεί να λέγεται Μακεδονία. Είναι όμως η Γεωγραφία το μόνο κριτήριο για την ονομασία και τον εθνικό προσδιορισμό μιας χώρας;
Και τι γίνεται στην περίπτωση αυτή με τη Μακεδονία που ανήκει στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία;
Με ποιον τρόπο θα είναι διακριτοί οι ‘Μακεδόνες’ της FYROM από τα δυόμιση και πλέον εκατομμύρια Μακεδόνων που ζουν στην Βόρεια Ελλάδα;
Και το βασικότερο, ποιανού κληρονομιά είναι η ένδοξη Ιστορία της Μακεδονίας του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου;
Αυτά τα απλά ερωτήματα, εδώ και δεκαετίες ψάχνουν εναγωνίως απαντήσεις, οι οποίες όμως δε βρίσκονται, καθώς αυτοί που τις αναζητούν έχουν θέσει την Ιστορία σε δεύτερη μοίρα, βάζοντας τα πολιτικά τους συμφέροντα στην κορυφή.
Ευτυχώς ή δυστυχώς όμως, οι πολιτικές συνθήκες και προτεραιότητες αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Κυβερνήσεις εναλλάσσονται, καθεστώτα ανατρέπονται, ιδεολογίες καταρρέουν. Τι παραμένει αναλλοίωτο; Η Ιστορία. Η ιστορική αλήθεια, η πολιτισμική κληρονομιά και οι εθνικές παρακαταθήκες είναι παράγοντες που δεν διαπραγματεύονται. Τα μνημεία του Πολιτισμού μας, οι μαρτυρίες και τα ντοκουμέντα του παρελθόντος αυτού του τόπου, ευτυχώς, δεν παραχαράσσονται, όσο κι αν έχουν προσπαθήσει κάποιοι για το αντίθετο.
Η αλήθεια, που κάθε στοιχειωδώς μορφωμένος άνθρωπος γνωρίζει, είναι αμίλεικτη: Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι για πάντα Φάρος του Ελληνισμού. Δεκάδες λαοί στο διάβα της Ιστορίας πέρασαν και θα περάσουν από τα εύφορα εδάφη της.
Αυτό όμως, δεν τους καθιστά και κυρίαρχους του Μακεδονικού τόπου. Όταν μιλάμε για Μακεδονική Ιστορία, για Μακεδονικό Πολιτισμό και Μακεδονικές ρίζες, αναφερόμαστε στην Ελλάδα. Αναφερόμαστε σε έννοιες ταυτόσημες και αλληλοσυμπληρούμενες. Όσα αγάλματα κι αν στηθούν από τους γείτονες της FYROM, όση προπαγάνδα κι αν τους ‘πουλήσει’ ο Δυτικός Ιμπεριαλισμός που αποβλέπει στη δημιουργία ενός κρατικού μορφώματος – καρρικατούρα, η αλήθεια είναι μία.
Μια επίσκεψη στο Δίον ή τη Βεργίνα, την Πέλλα ή τη Σχολή του Αριστοτέλη αρκεί για να μας πείσει γιατί αυτό το Κράτος δεν δικαιούται να λέγεται Μακεδονία ή να φέρει το προσδιοριστικό επίθετο Μακεδονικός. Το ‘Μακεδόνας’ δεν είναι απλά ένα επίθετο. Είναι τίτλος τιμής και Ιστορίας. Της Ελληνικής Ιστορίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου