Who are you to save the world? But then again, who are you NOT to..?

.....της Αγγελικής Μαυρομμάτη

    Η σύγχρονη γενιά έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως η γενιά της απάθειας, η γενιά των μέσων μαζικής ενημέρωσης, του διαδικτύου και των εικονικών σχέσεων. Ήρθε η ώρα όμως για τη ίδια αυτή γενιά, την γενιά του facebook, του twitter και του YouTube να αποδείξει ότι μπορεί και είναι έτοιμη να κάνει τη δική της επανάσταση, με νέους όρους αυτή τη φορά, διαδικτυακούς, ειρηνικούς και πάνω απ’ όλα παγκόσμιους. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου τα μέλη του facebook καθώς και οι χρήστες site δικτύωσης ξεπερνούν τον πληθυσμό του πλανήτη πριν από μόλις 200 χρόνια. Η μεγαλύτερη επιθυμία της κοινωνίας είναι να ανήκει κάπου και να συνδέεται με τους γύρω της. Στην εποχή λοιπόν που η χρήση του internet έχει διαδοθεί τόσο μαζικά έχουμε όλοι την ευκαιρία να καταρρίψουμε τις αποστάσεις μεταξύ μας, να μοιραστούμε εικόνες και γνώση που αγαπούμε, να δηλώσουμε επίσημα και επώνυμα την άποψη μας και να γίνουμε έμπρακτα μέλη της παγκόσμιας κοινότητας ιδεών μέσω του υπολογιστή.

Στην αμέσως προηγούμενη γενιά η δύναμη βρισκόταν στα χέρια του πλούτου. Πολυεθνικές εταιρείες, επιχειρηματίες με αμύθητες περιουσίες και πολιτικές προσωπικότητες με απεριόριστη κοινωνική επιρροή έκριναν, αποφάσιζαν και διαμόρφωναν την σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα χωρίς να αφήνουν περιθώριο συμμετοχής στον άμεσα ενδιαφερόμενο, την ανθρώπινη μάζα. Οι προτεραιότητες των κυβερνήσεων και οι ιστορίες που συχνά πρόβαλλαν ως ειδήσεις τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα, τα οποία στην πραγματικότητα αποτελούν μέχρι σήμερα τεράστιους επιχειρηματικούς ομίλους, αποτελούσαν επί της ουσίας την υπόδειξη των εχόντων, είτε χρημάτων είτε εξουσίας. Καθόριζαν λοιπόν εμμέσως τον τρόπο ζωής και την πλειονότητα ευκαιριών που θα είχαν οι πολίτες. Τώρα όμως έχει ανακύψει κάτι πολύ μεγαλύτερο από όλα αυτά, οι άνθρωποι μπορούν να δουν σε βάθος ο ένας τον άλλον, πέρα από διαφορές, σύνορα και αποστάσεις. Καταλαβαίνουν, συμπάσχουν, μοιράζονται άμεσα τις ίδιες εμπειρίες και έχουν την ευκαιρία να προστατέψουν ο ένας τον άλλο. Η δυναμική του συστήματος έχει αναποδογυρίσει. Και εγώ και εσύ βρισκόμαστε μαζί στην κορυφή της πυραμίδας με τη δύναμη άσκησης επιρροής κυριολεκτικά στα χέρια μας καθώς το πληκτρολόγιό σου είναι πολύ πιο ισχυρό απ’ όσο μπορείς να φανταστείς.

Με μότο «Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μια ιδέα της οποίας η ώρα έχει έρθει. Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μια ιδέα της ο οποίας η ώρα είναι τώρα.» η καμπάνια Invisible Children εξελίσσεται σε ένα κοινωνικό, ακτιβιστικό κίνημα που αξίζει όλοι να προσέξουμε και να διαδώσουμε. Η ιστορία όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι σοκαριστικά απλή. Ο Joseph Kony είναι αρχηγός μια οργάνωσης ονόματι LRA η οποία τις τελευταίες δύο δεκαετίες δρα στην Αφρική και συγκεκριμένα στην Ουγκάντα. Οι άντρες του Kony απαγάγουν παιδιά από τα σπίτια τους, τα αναγκάζουν να χρησιμοποιούν όπλα, τα ωθούν στην πορνεία και τα μετατρέπουν σε παιδιά- στρατιώτες μέσω μιας φρικαλέας διαδικασίας κατά την οποία τα παιδιά απειλούνται και εξαναγκάζονται να ακρωτηριάσουν πρόσωπα ανθρώπων που προβάλουν αντίσταση στον στρατό ή ακόμη και να δολοφονήσουν τους ίδιους τους τους γονείς. Τα στοιχεία ακόμη και αριθμητικά ξεπερνούν κάθε υπόθεση. Όπως έχει υπολογισθεί μετά από έρευνες τα παιδιά που έχουν εκτεθεί στο συγκεκριμένο δίκτυο ξεπερνούν τις τριάντα χιλιάδες. Μετά από επίσκεψή του σε καταυλισμό της Ουγκάντα για παιδιά που αδυνατούν να προστατευθούν από τις επιθέσεις των ανταρτών του Kony ο εμπνευστής της ιδέας, δημιουργός της καμπάνιας και ένας από τους τρεις σκηνοθέτες της ομώνυμης ταινίας μικρού μήκους, Jason Russell αποφάσισε να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να διαδώσει το μήνυμα έκτακτης ανάγκης που απεγνωσμένα προσπαθούσαν να προβάλουν τα παιδιά της Ουγκάντα, τα Αόρατα παιδιά.

Ξεκινώντας την καμπάνια του δημιούργησε σε συνεργασία με μια μικρή ομάδα ακτιβιστών που μοιράζονταν το όραμά του μια ταινία μικρού μήκους η οποία άρχισε να προβάλλεται από το 2004 σε πανεπιστήμια, σχολεία, εκκλησίες, συναυλιακούς χώρους καθώς και σε άλλες εκδηλώσεις ενώ υπολογίζεται ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2009 πάνω από πέντε εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν την αρχική ταινία «The Invisible Children: The Rough Cut». Η προσπάθειά του όμως δεν σταμάτησε εκεί. Το 2005 ιδρύθηκε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός για τα αθέατα αυτά παιδιά και η διάδοση του μηνύματος σε υψηλά ιστάμενα στελέχη δρομολογήθηκε. Κατά τα πρώτα έτη η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αρνήθηκε να προσφέρει την παραμικρή βοήθεια μέσω αποστολής στρατευμάτων με την αιτιολογία ότι ο κίνδυνος ήταν ανυπολόγιστος. Καθώς όμως η επίγνωση εξαπλώθηκε μαζικά και το κίνημα επεκτάθηκε σε παγκόσμια κλίμακα οι πολιτικοί έκριναν σημαντικό να δοθεί η πρέπουσα σημασία στο ζήτημα. Στις 14 Οκτωβρίου του 2011 λοιπόν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Barack Obama με γράμμα του στον οργανισμό «Invisible Children» δήλωσε επίσημα την αποστολή μιας μικρής βοηθητικής στρατιωτικής μονάδας στην Ουγκάντα για να βοηθήσει στην αναδημιουργία οικισμών στα μέρη απ’ όπου είχε περάσει ο στρατός του Kony.

Τώρα όμως ήρθε η σειρά σου να δράσεις. Το θέμα μπορεί ανά πάσα στιγμή να περάσει σε δεύτερη μοίρα, να ξεχαστεί απ’ την επικαιρότητα και οι ελπίδες μιας μεγάλης αλλαγής να σβηστούν μαζί με τα ίχνη κάθε προσπάθειας. Τα συμβουλευτικά σώματα των αμερικανών στρατιωτών ενδέχεται να αποσυρθούν. Εσύ όμως μπορείς να κάνεις τη διαφορά. Αν διερωτάσαι «Ποιος είμαι εγώ για να τα καταφέρω..;» θα ανταποκριθώ με όρους του κινήματος. Πες μου λοιπόν «Ποιος είσαι εσύ ώστε να ΜΗΝ μπορείς να τα καταφέρεις .;». Οι πράξεις που μπορείς να πραγματοποιήσεις άμεσα είναι σύντομες και απλές. Μπες στο YouTube και παρακολούθησε την ταινία μικρού μήκους «KONY 2012»,αγόρασε τις αφίσες της καμπάνιας και λάβε μέρος στην παγκόσμια ημέρα αφισοκόλλησης στις 20 Απριλίου. Παράλληλα δημοσιοποίησε στο Facebook το βίντεο, γίνε μέλος του αντίστοιχου γκρουπ βοηθώντας να μεταδοθεί το μήνυμα, περιέγραψε την ιστορία μέσα απ’ τα δικά σου μάτια στο Twitter και γίνε εσύ αυτός που θα εμπνεύσει τους γύρω σου να δράσουν για έναν καλύτερο κόσμο. Τώρα. Σήμερα. Όχι Αύριο.

Η καμπάνια ‘λήγει’ ως πρώτη και κύρια προσπάθεια στις 31 Δεκεμβρίου του 2012. Ο χρόνος συνεπώς δεν είναι απεριόριστος. Πριν προσπεράσεις όμως την έκκληση αυτή όπως πολλές άλλες που προβάλλονται κατά καιρούς στην τηλεόραση από τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα ή την Διεθνή Αμνηστία θυμήσου πως ότι κάνουμε ή ΔΕΝ κάνουμε θα επηρεάσει άμεσα όλες τις ακόλουθες γενιές. Με τη δύναμη στα χέρια σου πλέον γίνεσαι μέρος του παγκόσμιου παιχνιδιού και εισάγεσαι στην διεθνή αρένα ακτιβισμού. Εν έτη 2012 έχεις τη δυνατότητα όχι μόνο μέσω αυτής της καμπάνιας αλλά και με τη συμμετοχή σου σε πολλά ακόμη διαδικτυακά κινήματα να μετατρέψεις την έννοια της παθητικότητας που χαρακτηρίζει την γενιά του 20ου αιώνα σε γενιά επανάστασης με υπερσύγχρονους όρους. Πλέον μπορείς όχι μόνο να μελετήσεις την ανθρώπινη ιστορία αλλά και να της δώσεις μορφή και ύπαρξη επιλέγοντας να λάβεις ενεργό μέρος στην συγγραφή της.

Αγγελική Μαυρομμάτη