....του Νώντα Λειβαδίτη
Η αλήθεια είναι ότι, γνωρίζοντας τη δουλειά και το ταλέντο του Αθέατου και έχοντας την άποψη ότι είναι ένας απ' τους πιο αξιόλογους εκφραστές του συγκεκριμένου μουσικού είδους στην Ελλάδα, ήμουν κάπως «προετοιμασμένος» για το τι επρόκειτο να ακούσω. Σε καμία περίπτωση όμως δεν περίμενα αυτό που εν τέλει άκουσα. Έτσι, θεωρώ το «24 Ώρες» όαση μπροστά στις υπόλοιπες κυκλοφορίες που «πλασάρονται» με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή διαδικτυακά.
Κατ' αρχήν, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι ένα concept album, δηλαδή ένας δίσκος ο οποίος καταπιάνεται με ένα συγκεκριμένο θέμα. Αυτό από μόνο του είναι κάτι το οποίο, αν δεν κάνω κάποιο τραγικό λάθος, είναι η πρώτη φορά που γίνεται στην Ελλάδα (πρόσφατα το έκαναν οι The Roots στην Αμερική, στο τελευταίο album τους). Στη ροή, που απαιτείται να έχει ένας τέτοιος δίσκος, συμβάλλουν τα σκετσάκια ανάμεσα στα τραγούδια τα όποια ξεκουράζουν τον ακροατή και τον εισάγουν στο «στόρυ» του εκάστοτε κομματιού. Με μια κινηματογραφική ματιά και προσέγγιση, λοιπόν, περιγράφεται η καθημερινότητα και η ψυχοσύνθεση ενός τύπου που ζει στην Ελλάδα του σήμερα. Η αμεσότητα, το υψηλό στιχουργικό επίπεδο, το ταλέντο του Αθέατου να πλάθει τέτοιες μικρές ιστορίες και η καθαρή χροιά του, που πολλές φορές γίνεται θεατρική, συνθέτουν μια σειρά κομματιών που σε κάνουν να προβληματιστείς, να σκεφτείς, να γελάσεις ή και να φορτιστείς συναισθηματικά.
Γενικά, είναι ένας δίσκος με συνοχή, θεματολογία, στίχο και φυσικά λόγο ύπαρξης, αποδεικνύοντας πως ο τρόπος που κυκλοφορεί δεν σημαίνει ότι πρόκειται για προχειροδουλειά. Κατά την άποψή μου, μπορεί να ακουστεί από οποιοδήποτε ώριμο κοινό, ανεξαρτήτου είδους μουσικής. Προσωπικά , τα κομμάτια που ξεχώρισα ήταν: το «Ένας σωρός με λάθη» πρώτο και καλύτερο (όποιος το ακούσει θα καταλάβει), το «7 Νομά» (για το θέμα με το οποίο ασχολείται), το «Αγαπητέ Θεέ», το «Εγώ δεν είμαι ποιητής» (καθώς παρουσιάζει μια άλλη πλευρά της Ελλάδας με λογοτεχνικό ύφος) και το «Πάντα» (που είναι το τελευταίο κομμάτι), καθώς μου άρεσε το αισιόδοξο μήνυμα, με το οποίο κλείνει ο δίσκος.
Τέλος, απλά να πω ότι τη μουσική έχει επιμεληθεί ο DJ Rico, ο οποίος χρησιμοποιώντας πολύ έξυπνα samples από ελληνική δισκογραφία, και όχι μόνο, αποδεικνύει περίτρανα πως η μουσική δεν έχει όρια.
Μπορείτε να κατεβάσετε τις «24 Ώρες» δωρεάν από εδώ:
Κατ' αρχήν, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι ένα concept album, δηλαδή ένας δίσκος ο οποίος καταπιάνεται με ένα συγκεκριμένο θέμα. Αυτό από μόνο του είναι κάτι το οποίο, αν δεν κάνω κάποιο τραγικό λάθος, είναι η πρώτη φορά που γίνεται στην Ελλάδα (πρόσφατα το έκαναν οι The Roots στην Αμερική, στο τελευταίο album τους). Στη ροή, που απαιτείται να έχει ένας τέτοιος δίσκος, συμβάλλουν τα σκετσάκια ανάμεσα στα τραγούδια τα όποια ξεκουράζουν τον ακροατή και τον εισάγουν στο «στόρυ» του εκάστοτε κομματιού. Με μια κινηματογραφική ματιά και προσέγγιση, λοιπόν, περιγράφεται η καθημερινότητα και η ψυχοσύνθεση ενός τύπου που ζει στην Ελλάδα του σήμερα. Η αμεσότητα, το υψηλό στιχουργικό επίπεδο, το ταλέντο του Αθέατου να πλάθει τέτοιες μικρές ιστορίες και η καθαρή χροιά του, που πολλές φορές γίνεται θεατρική, συνθέτουν μια σειρά κομματιών που σε κάνουν να προβληματιστείς, να σκεφτείς, να γελάσεις ή και να φορτιστείς συναισθηματικά.
Γενικά, είναι ένας δίσκος με συνοχή, θεματολογία, στίχο και φυσικά λόγο ύπαρξης, αποδεικνύοντας πως ο τρόπος που κυκλοφορεί δεν σημαίνει ότι πρόκειται για προχειροδουλειά. Κατά την άποψή μου, μπορεί να ακουστεί από οποιοδήποτε ώριμο κοινό, ανεξαρτήτου είδους μουσικής. Προσωπικά , τα κομμάτια που ξεχώρισα ήταν: το «Ένας σωρός με λάθη» πρώτο και καλύτερο (όποιος το ακούσει θα καταλάβει), το «7 Νομά» (για το θέμα με το οποίο ασχολείται), το «Αγαπητέ Θεέ», το «Εγώ δεν είμαι ποιητής» (καθώς παρουσιάζει μια άλλη πλευρά της Ελλάδας με λογοτεχνικό ύφος) και το «Πάντα» (που είναι το τελευταίο κομμάτι), καθώς μου άρεσε το αισιόδοξο μήνυμα, με το οποίο κλείνει ο δίσκος.
Τέλος, απλά να πω ότι τη μουσική έχει επιμεληθεί ο DJ Rico, ο οποίος χρησιμοποιώντας πολύ έξυπνα samples από ελληνική δισκογραφία, και όχι μόνο, αποδεικνύει περίτρανα πως η μουσική δεν έχει όρια.
Μπορείτε να κατεβάσετε τις «24 Ώρες» δωρεάν από εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου