Οι νέοι στην πολιτική

.....της Κατερίνας Λαζαρίδου



    Εν έτη 2012, νέοι και πολιτική είναι δυο έννοιες που βρίσκονται παράλληλα και δεν συγκλίνουν σύμφωνα με τις απόψεις των περισσοτέρων. Πρόσφατη έρευνα έδειξε πώς μόνο το 5% των νέων συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα στην ευρωπαϊκή ένωση, όμως το 82% ενδιαφέρεται για τις πολιτικές εξελίξεις και το 66% ενδιαφέρεται για τα θέματα της ευρωπαϊκής ένωσης. Δημιουργείται αυτόματα η απορία πως είναι δυνατόν να συμμετέχει στην πολιτική μόνο το 5% όταν το 82% ενδιαφέρεται για τις πολιτικές εξελίξεις;


Μια απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι πως οι νέοι άνθρωποι είναι πολιτικοποιημένοι, ακόμη περισσότερο από το παρελθόν, απλά δεν συμφωνούν με τον τρόπο άσκησης της πολιτικής. Ο Πλάτωνας είχε μιλήσει για την ψυχολογική αντίθεση γενεών, θέση επίκαιρη όσο ποτέ. Σήμερα το χάσμα γενεών ίσως να έχει διευρυνθεί λίγο παραπάνω απ’ ότι στο παρελθόν. Ο Αριστοτέλης είχε κάνει λόγο για το ότι ο άνθρωπος είναι όν πολιτικό, οι νέοι δεν μπορεί να μην εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία. Οι νέοι απέχουν από την πολιτική γιατί δεν βρίσκουν διέξοδο και προοπτικές.

 Όμως οι νέοι πρέπει να αρχίσουν να ασχολούνται, να αρχίσουν από χαμηλές θέσεις, δεν πρέπει η οργή τους να εκφράζεται με την βία. Θα πρέπει σιγά-σιγά η νεολαία να εντάσσεται στον πολιτικό βίο για ένα καλύτερο μέλλον, για ένα μέλλον υπαρκτό. Για να δηλώσουν οι νέοι παρόντες στην πολιτική ζωή, θα πρέπει να αντιληφθούν την ύπαρξη ηθικής και αξιών. Θα πρέπει να βιώσουν ένα κράτος δικαίου, στο οποίο θα μπορούν να υπάρξουν και να σταθούν ισότιμα και με ασφάλεια. Θα πρέπει να αισθανθούν πως συμμετάσχουν στη λήψη αποφάσεων και δεν περιορίζονται απλά στην άκριτη εφαρμογή τους.

Είναι ο μόνος τρόπος για να ενισχυθεί η πολιτική συνείδηση της νεολαίας. Μιας νεολαίας απογοητευμένης, ενδεχομένως απούσα από τις εκλογικές διαδικασίες, αλλά ταυτόχρονα με έντονα πολιτικό ένστικτο. Μόνον έτσι θα μπορούμε να μιλάμε όχι πια για «νέους και πολιτική» αλλά για «νέους στην πολιτική».