....του Κωνσταντίνου Δουραλή
Είναι κανένα μισάωρο που κάθομαι μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή και σκέφτομαι ένα θέμα για να γράψω και να παραθέσω την γνώμη μου.Τα θέματα είναι πολλά από την εκλογή Βενιζέλου, τις επερχόμενες εκλογές (αρχές Μαΐου) ,την πολιτική και ωφελιμιστική συμπεριφορά των Ελλήνων στις εκλογές, την μείωση της ποιότητας του βουλευτικού μας δυναμικού μέχρι και για την αξία της Eurovision μπορεί να γράψει κανείς αυτές τις μέρες.
Η αλήθεια είναι ότι βρίσκομαι σε μια φάση νοσταλγίας-αγωνίας και έχω μια διάθεση νιρβάνας να παρακολουθώ τα τοπία της πόλης μας όπως πολύ ωραία γράφει και ο Χ.Σαπατώρης. Νομίζω ότι όλοι λίγο πολύ όλοι θέλουμε να κλείσουμε για λίγο τα μάτια και να προχωρήσουμε κάνα 2 χρόνια να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτή η κωλ..σταση που επικρατεί στην χώρα μας.
Παρόλα αυτά εγώ σήμερα θέλω να μιλήσω για το μέλλον των νέων,έτσι γενικά και αόριστα να παραθέσω μια οπτική γωνία.Αυτή την στιγμή φοιτώ στο 3ο έτος μίας σχολής χωρίς πρακτικό αντικείμενο και χωρίς να παράγει ένα ολοκληρωμένο επιστήμονα. Σίγουρα λοιπόν εάν θες να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου ‘’χρειάζεσαι’’ ένα μεταπτυχιακό για να έχεις ΕΝΑ ολοκληρωμένο πτυχίο στα χέρια σου.Υποθέτωντας ότι είσαι λοιπόν ένας συνειδητοποιημένος νέος και αγαπάς την χώρα σου και θες να μείνεις και να την βοηθήσεις στην ανάπτυξη της αλλά δυστυχώς σύμφωνα με τους κανόνες της φύσης πρέπει να τρως και να κοιμάσαι και γενικά να ικανοποιείς τις στοιχειώδης βασικές ανάγκες σου.Ιδού το μέγα ερώτημα: Πώς το κάνεις αυτό στην Ελλάδα???? Άντε να δεχτώ ότι τα τελευταία χρόνια ήμασταν σπάταλοι και τεμπέληδες και για όλα φταίνε τα ρεμάλια οι πολιτικοί(όχι οι επιστήμονες ούτε οι μηχανικοί)και το θέμα που πρέπει να μας απασχολεί θεωρώ είναι το πώς θα ζήσουμε.
Αξίζει λοιπόν κανείς να παραμείνει στην Ελλάδα???Και αν ναι ως τι??Οι νέες γενιές που έρχονται ασχολούνται με το αν πρέπει να κρεμάσουν τον Καραμανλή πρώτα ή τον Παπανδρέου και όχι πως μπορούμε να ξεφύγουμε από όλα αυτά.Σε όλα αυτά μου προκαλεί θετική εντύπωση η απόφαση των Ελβετών να μην δεχτούν αύξηση της άδειας τους στις 6 βδομάδες από τις 4.Εκεί παρατηρείς το ακριβώς αντίθετο από μας, έναν λαό αποφασισμένος να πράξει κάτι πολύ συγκεκριμένο για να συνεχίσουν να ζουν όπως ζούσαν μέχρι τώρα θυσιάζοντας μάλλον μια πρόσκαιρη ευημερία και χαλάρωση (λέω μάλλον διότι σύμφωνα με μελέτες η αύξηση της άδειας μακροπρόθεσμα θα συνέβαλλε στην μείωση των θέσεων εργασίας).Έχουμε λοιπόν μία χώρα με παντελή έλλειψη στόχου με την απουσία οράματος και με την διάθεση να χαντακώνει τα παιδιά της ως no.1 ασχολία.
Αξίζει λοιπόν να μείνεις στο Ελλαδιστάν αν είσαι νέος μορφωμένος με όνειρα και χωρίς βύσμα????
Η απάντηση δική σας…
Υ.Γ:Επειδή πολλοί θα βιαστούν να μου απαντήσουν ότι οι νέοι θα πρέπει να μείνουν στην χώρα τους για να δώσουν όραμα και την απαιτούμενη ενέργεια για αλλαγή θα πρέπει πρώτα σκεφτούν βαθύτατα την χρονική συγκυρία και την κατάσταση μιας και το βαρέλι δείχνει άπατο…
Πιστεύω ότι η φυγή είναι η λύση που επιλέγουν οι άνθρωποι που θέλουν να διατηρήσουν ένα κοινωνικοοικονομικό στάτους..και είναι πολύ λογικό, κατά τη γνώμη μου. Όμως πλέον, δε νομίζω ότι υπάρχει η γη της επαγγελίας. Δεν υπάρχει αυτή η χώρα που θα σε καλοδεχτεί ως οικονομικό μετανάστη και ούτε είναι σίγουρο πως το να μεταναστεύσεις θα φέρει απαραίτητα την ευημερία και την ποιότητα ζωής που θέλεις. Κι εν τέλει, θυσιάζεις την ζωή σου εδώ, αυτά που γνωρίζεις, την κουλτούρα που αγαπάς (ή αγαπάς να μισείς) για να συντηρήσεις την οικονομική σου κατάσταση. Δεν θέλω να τα παρουσιάσω όλα μαύρα, αλλά οι περισσότεροι προορισμοί δεν ικανοποιούν την "ποιότητα" ζωής στην οποία έχει συνηθίσει ένας Έλληνας. Δεν το λέω εγώ φυσικά.. Το λέει μια πολύ μεγάλη μερίδα Ελλήνων που ζει στο εξωτερικό και που ονειρεύεται να επιστρέψει κάποια στιγμή σε αυτή την ρημαδο-χώρα, ακόμα και έτσι χάλια που είναι τα πράγματα, αφήνοντας πίσω τα χρήματα και τις δουλειές που τους ανεβάζουν κοινωνικά. Δεν αναρρωτιέσαι το γιατί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτα αρχικά δεν ξέρω πως μπορούν να αισθάνονται κάποιοι χωρις να μπώ στην θέση τους..τώρα σχετικά με αυτό που ρωτάς δεν ακούω πλέον πολλούς που να θέλουν να γυρίσουν...ίσως να είναι ιδέα μου αλλα μόνο ανακοινώσεις συμπαραστασης βλέπω και σχετικά φόρουμ.Κανείς δεν ειπε οτι έξω όλοι θα γίνουμε διευθυντές(αν και το εκπαιδευτικό μας σύστημα απο θέμα γνώσεων παρέχει την μεγαλύτερη κάλυψη συγκριτικά με κάτι αγγλιες Η.Π.Α κλπ..Το θέμα ειναι γτ το συζητούσα και με ένα αλλο παλικάρι οτι έξω υπάρχει αξιοκρατία και αυτα τα 500,700,200,3000 Ε θα τα αξίζεις και δεν θα τα βγάλεις με μίζα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως ακόμα και τώρα θέλουν πολλοί να επιστρέψουν. Δεν αντέχουν τις χώρες στις οποίες βρίσκονται. Τους υπερβολικούς κανόνες ή τον μουντό καιρό ή τις ψυχρές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Διότι πολύ απλά το να μεταναστεύσεις δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τη δουλειά σου και τα λεφτά που θα παίρνεις, αφορά ένα συνολικό τρόπο ζωής που θα επιλέξεις να κάνεις. Δεν θέλω να αποτρέψω όποιον σκοπεύει να το πραγματοποιήσει, απλά φέρω κάποιες εύλογες αμφιβολίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το εύρος των γνώσεων θα διαφωνήσω έντονα. Τα Ελληνικά πανεπιστήμια ΔΕΝ προσφέρουν εύρος γνώσεων. Αντίθετα τα γνωστικά αντικείμενα που επιλέγουν να διδάξουν στους φοιτητές είναι πολύ μα πάρα πολύ εξειδικευμένα και δεν επιτρέπουν την ευελιξία στην επαγγελματική μετεξέλιξη και μετακίνηση. Στο εξωτερικό δίνεται βάση στην εκπαίδευση σε κάποιο πεδίο και με τα μεταπτυχιακά εξειδικεύσαι σε κάτι συγκεκριμένο. Στην Ελλάδα από πολλές σχολές βγαίνουμε κατευθείαν με εξειδίκευση αλλά χωρίς την δυνατότητα να μετακίνησης σε άλλο πεδίο. Αυτό δεν μπορεί να είναι καλό. Και το τελευταίο που μπορούμε να κάνουμε είναι να "καυχηθούμε" για το παρωχημένο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Πάντως αν το έχεις αποφασίσει να φύγεις καλό κουράγιο, εύχομαι να βρεις τον τόπο που θα νιώσεις πατρίδα σου. Καθόλου απίθανο σίγουρα, μιας και οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν "όπου γης και πατρίς". Κάτι παραπάνω από εμένα θα ήξεραν..